Ο κόσμος της μόδας ήταν ανέκαθεν γοητευτικός και οι άνθρωποι, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, έκαναν τις δικές τους προσπάθειες να τον πλησιάσουν ή να τον εξερευνήσουν. Αυτό αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στις επιλογές του αγοραστικού κοινού αλλά και στις δημιουργίες των σχεδιαστών. Είναι αρκετοί, μάλιστα, οι σχεδιαστές που έχουν θέσει ως στόχο ζωής να ταράζουν ανά περιόδους τα λιμνάζοντα νερά. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύουν ότι θα αλλάξουν την οπτική μας απέναντι στη μόδα. Παρακάτω παρουσιάζονται σχεδιαστές που ίσως σας βοηθήσουν να δείτε τα πράγματα αλλιώς. Πραγματικά θα εκπλαγείτε με το πόση εφευρετικότητα κρύβει, τελικά, στα σπλάχνα του αυτός ο τομέας.

Η Priya Ahluwalia βλέπει το μεταναστευτικό από άλλη οπτική

Η Priya Ahluwalia αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Westminster στην Αγγλία. Μέσα από τα ρούχα που σχεδιάζει μας φέρνει σε επαφή με τις κουλτούρες των μεταναστών. Με καταγωγή από Ινδία και Νιγηρία και μεγαλωμένη στο Λονδίνο, επηρεάστηκε από τις παραδόσεις των λαών χωρίς να αναπαράγει κλισέ και «έτοιμες συνταγές».

Μελέτησε την εποχή της αναγέννησης του Χάρλεμ, τους πίνακες σημαντικών μαύρων καλλιτεχνών, την τζαμαϊκανή μουσική των ’60s και την rap των ’90s. Γοητεύτηκε από το πορτοκαλί χρώμα της νιγηριανής άμμου και τις ινδικές τεχνικές που σχετίζονται με τη βαφή, το κέντημα και την ύφανση με χάντρες. Όλα αυτά σμίλεψαν τις συλλογές της μέσα από τις οποίες θέλησε να ασκήσει κριτική στην επικρατούσα νοοτροπία, που έχει υιοθετήσει χρόνια τώρα η βιομηχανία της μόδας.

Γι’ αυτό, όχι μόνο στράφηκε σε πιο οικολογικές επιλογές όσον αφορά στην παραγωγική διαδικασία αλλά προσπάθησε να αμφισβητήσει το κατεστημένο στον χώρο της αντρικής μόδας. Έκτοτε, στις συλλογές τις επικεντρώνεται στην τεχνική patchwork και αναμειγνύει την αντρική με τη γυναικεία μόδα. Επίσης, χρησιμοποιεί φθαρμένα και πεταμένα υφάσματα από αποθήκες, τοπικούς προμηθευτές και φιλανθρωπικούς οργανισμούς. Οι κόποι της ανταμείφθηκαν μέχρι τώρα με βραβεία (H&M Design Award, LVMH Prize) και συνεργασίες με μεγάλα ονόματα του χώρου (Adidas).

Ο  Paolo Carzana και η οπτική του απέναντι στην ανακύκλωση

Ο Paolo Carzana συγκαταλέγεται κι αυτός στους νεότερους σχεδιαστές του Πανεπιστήμιου του Westminster. Μάλιστα, υπήρξε ασκούμενος σε δύο οίκους πολυτελούς μόδας πριν αποφασίσει τι γραμμή θα ακολουθήσει στη δική του επίδειξη μόδας. Τότε, αποφάσισε να εναντιωθεί στην κουλτούρα του “throw-away” και να αφιερώσει την καριέρα του στην δημιουργική αξιοποίηση περισσευούμενων υφασμάτων.

Στην προσπάθειά του να δώσει έναν άλλον αέρα στη σχεδιαστική διαδικασία, κυκλοφόρησε μια ασυνήθιστη συλλογή ρούχων από βικτοριανά πουκάμισα, κάπες και μανδύες. Η ιδιαιτερότητα αυτής στηρίχθηκε στην αριστοτεχνία του Paolo Carzana. Ο σχεδιαστής χρησιμοποίησε μία δική του φυσική βαφή από φύλλα ανανά και ρόδι. Αξιοποίησε κάθε παλιό σεντόνι που ξέμεινε στην υπαίθρια αγορά του Portobello και συνέθεσε εκ νέου κλωστή από μπανανόφλουδες και κουρελόπανα. Σε μετέπειτα έργα συνδύασε υψηλή ραπτική και vegan υλικά, κατά κύριο λόγο Piñatex  – μια οικολογική εναλλακτική στο δερμάτινο ύφασμα.

Η ιδιόρρυθμη αισθητική της All Amin

Η All Amin, γνωστή στο Instagram ως @haramwithsugar, είναι ένα κορίτσι από το Reutlingen της Γερμανίας με μία πολύ ιδιαίτερη ασχολία. Η γυναίκα αυτή έχει αφιερώσει την ενήλικη ζωή της στο να συλλέγει παπούτσια, ιδίως sneakers. Ωστόσο, προφανώς, δεν μπορούσε να τα φορέσει όλα. Κρατώντας τα καινούρια της sneakers, αποφάσισε να δώσει νέα πνοή στα παλιά της και να μας αλλάξει την οπτική απέναντι στη χρηστικότητα που μπορεί να έχει ένα είδος ρουχισμού.

Σαν άλλος Frankenstein, άρχισε να κόβει, να ράβει και να συναρμολογεί κομμάτια από τα παπούτσια δημιουργώντας κάτι φρέσκο και φουτουριστικό. Τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια της συλλογής της είναι οι κορσέδες, που αποτελούνται από το άνω τμήμα του παπουτσιού. Συνδυασμένα με φορέματα ρομαντικού ύφους δημιουργούν μια ιδιαίτερη εμφάνιση. Βέβαια, δεν περιορίζεται μόνο σε κορσέδες αλλά φτιάχνει και περίεργα παπούτσια αξιοποιώντας σόλες παλιότερων υποδημάτων. Ανήκει σίγουρα στους σχεδιαστές που αξίζει κανείς να μελετήσει το έργο τους.

Ο εγκλεισμός με την οπτική του Rashod Stanley

Ο Rashod Stanley μπορεί το 2016 να καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης, βρήκε, όμως, τρόπο να περάσει δημιουργικά τον χρόνο του. Με το έργο του σχεδιαστής προσπάθησε να αλλάξει την οπτική μας σε σχέση με το ποιοι επιτρέπεται ή όχι να μπουν στον χώρο της μόδας.

Πέραν της παραβατικής συμπεριφοράς του, το παρελθόν του δεν ήταν πάντα σκοτεινό. Μόλις αποφοίτησε από το λύκειο, στράφηκε στο σχέδιο μόδας και στα 19 του εξελίχθηκε σε επιχειρηματία. Έναν χρόνο πριν φυλακιστεί, δημιούργησε τη δική του συλλογή καθημερινών ρούχων (streetwear) ονόματι «The Trenches».

Το κατάστημά του στην Atlanta αποτέλεσε πόλο έλξης για ντόπιους και τουρίστες. Για να μην απογοητεύσει, λοιπόν, το κοινό του αποφάσισε να συνεχίσει να εμπλουτίζει τη συλλογή του με νέα κομμάτια. Για τον σκοπό αυτόν αξιοποίησε οτιδήποτε μπορούσε να του φανεί χρήσιμο μέσα στη φυλακή από στολές και μαξιλαροθήκες μέχρι ζώνες παντελονιών και οδοντικό νήμα. Ξεκίνησε να δημιουργεί από το μηδέν. Έτσι, προσπάθησε να εμπνεύσει τους άλλους, ώστε να μην πάρουν τον στραβό δρόμο, αλλά και να προσφέρει στην κοινότητα του.

Brandon Wen – Laura Zwanziger: Η μόδα έχει καμπύλες 

Οι σχεδιαστές Brandon Wen και Laura Zwanziger ήταν μόλις στο δεύτερο έτος των σπουδών τους, όταν αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον σχεδιασμό plus – size ενδυμάτων. Η έμπνευση τους ήρθε κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος ζωγραφικής, μέσα από το οποίο μαγεύτηκαν από τη φινέτσα του καμπυλωτού κορμιού ενός γυμνού μοντέλου. Μελέτησαν τις ανάγκες και τις ελλείψεις της αγοράς. Έτσι, θέλησαν να καινοτομήσουν σχεδιάζοντας ρούχα βασισμένα στους διαφορετικούς plus – size σωματότυπους.

Όμως, δεν υπήρχαν πολλές ολόσωμες plus – size κούκλες – μανεκέν στην αγορά και όσες βρήκαν ήταν κακοφτιαγμένες. Ως επακόλουθο, γεννήθηκε η “Tolula”, που όχι μόνο τους χάρισε ένα ρεαλιστικό plus size καλούπι μεσαίου μεγέθους, αλλά και μία θέση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΜοΜΑ). Παρουσιάστηκε στο ευρύτερο κοινό μέσω μιας έκθεσης του μουσείου σχετικά με την εξέλιξη της μόδας από το 1944. Ο τύπος (New York Magazine, Cosmopolitan, Huffington Post, The Wall Street Journal) άρχισε να μιλάει για τη δουλειά τους.

Αυτοί κι άλλοι πολλοί σχεδιαστές, που αγαπούν την διαφορετικότητα, κυκλοφορούν ανάμεσά μας και αφουγκράζονται τις ανάγκες μας. Εμπνέονται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κορμιού μας, από τις καταβολές και τις παραδόσεις μας. Δημιουργούν ρούχα και πλάθουν συνειδήσεις διαμορφώνοντας αλλιώς την οπτική μας απέναντι στον χώρο της μόδας.

Αγαπάς την μόδα που σέβεται τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον; Έλα στην ομάδα μας στο Facebook και το Instagram, για να γράψουμε μαζί το μανιφέστο της μόδας… από την αρχή!