Φρούτα και λαχανικά! Η πρώτη εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό, όταν ακούμε αυτές τις λέξεις, είναι πολυχρωμία. Η αγάπη μας για τα χρώματα έχει τις ρίζες της βαθιά στην προσχολική μας ηλικία, τότε που κάναμε συλλογή από ξυλομπογιές, νερομπογιές και μαρκαδόρους σε όλες τις πιθανές αποχρώσεις. Έκτοτε, τα χρώματα κυριαρχούν στη ζωή και στη ντουλάπα μας. Οποιοδήποτε ρούχο φέρει χρώμα διαφορετικό του φυσικού, που πηγάζει από τα υλικά (συνήθως λευκό), έχει υποστεί επεξεργασία για να αποκτήσει αυτόν το χαρακτήρα. Θα υποψιάζεσαι, βέβαια, πως χρώματα με τέτοια διάρκεια και απόδοση συνήθως αποτελούν συνθετικό προϊόν.

Πηγαίνοντας πίσω, στα μέσα του 19ου αιώνα, συναντάμε τον χημικό William Henry Perkin, που έχει μόλις ανακαλύψει τη μωβεΐνη και κατ’ επέκταση την πρώτη συνθετική βαφή. Οι συνθετικές βαφές όχι μόνο είναι ανθεκτικές αλλά δίνουν και πολλές διαφορετικές αποχρώσεις και εισχωρούν σε κάθε ύφασμα. Αντιθέτως, οι φυσικές βαφές δεν αποδίδουν τόσο έντονα, είναι ακριβές και χρειάζονται μεγαλύτερες ποσότητες για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ακόμα κι έτσι, ακόμα και με τη χρήση προστύμματος (στερεοποιητικό υλικό), οι φυσικές βαφές ξεθωριάζουν μακροπρόθεσμα. Όμως, ας αφήσουμε την ανάλυση σε μεγάλη βιομηχανική κλίμακα και ας επικεντρωθούμε σε μία διασκεδαστική διαδικασία μεταποίησης. Γίνεται στο σπίτι και κάνει την έννοια της βιωσιμότητας πιο προσιτή.

Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί και απαιτήσεις που αφορούν τον χρωματισμό με φυσική βαφή. Το προς τροποποίηση ρούχο πρέπει να μην έχει υποστεί κάποια ιδιαίτερη επεξεργασία κατά την παραγωγή του, να είναι από φυσικό υλικό (συνήθως βαμβάκι) και σε φυσικό απαλό χρώμα (συνήθως λευκό). Τα γυαλιστερά υφάσματα πιθανόν περιέχουν πολυεστέρα ή μίξη υλικών και δεν αφήνουν τη βαφή να εισχωρήσει.

Αρχικά, απαραίτητη θεωρείται η χρήση στερεοποιητικού παράγοντα. Η χρήση του θα βοηθήσει τη βαφή μας όχι μόνο να εισχωρήσει στο ύφασμα αλλά και να παραμείνει στο ρούχο για όσο περισσότερες πλύσεις γίνεται. Υποκατάστατο του βιομηχανικού στερεοποιητικού είναι το γάλα σόγιας.

Γέμισε ένα μεγάλο δοχείο με γάλα σόγιας και διαλύτη νερό (σε αναλογίες που δεν είναι πάγιες και χρήζουν διερεύνησης). Μόλις φτιάξεις το μείγμα, βούτα καθολικά το ύφασμα της επιλογής σου σε αυτό και ανακάτεψέ το ελαφρώς, ώστε να «ποτίσουν» τα συστατικά. Άφησέ το στο μπολ να μουλιάσει για 12 έως 20 ώρες. Την επόμενη μέρα ξέπλυνέ το καλά και άστο να στεγνώσει όσο ετοιμάζεις τη βαφή.

Για τη βαφή, χρειάζεται πρώτα να κόψεις τα λαχανικά και φρούτα που θα χρησιμοποιήσεις και να τα τοποθετήσεις σε ξεχωριστές κατσαρόλες. Πρόσθεσε νερό και ξεκίνα τη βράση για περίπου 10 με 20 λεπτά. Μετέπειτα, χαμήλωσε τη φωτιά ώστε να σιγοβράζει μια ώρα και να επιτευχθεί η εκχύλιση. Όταν κρυώσει, τοποθέτησε το ύφασμα/ρούχο που θες στην αντίστοιχη βαφή και άφησέ το να μουλιάσει μέχρι την επόμενη μέρα ή και παραπάνω. Κάποια μπορεί να πάρουν και μία ολόκληρη μέρα ή και δύο για να φανεί το σωστό αποτέλεσμα. Γενικά, όσο πιο πολύ μένει το ρούχο στη βαφή τόσο περισσότερη θα απορροφήσει. Μετά το πέρας του απαιτούμενου χρονικού διαστήματος, ξέπλυνέ το και κρέμασέ το έξω στη σκιά ή μέσα αποφεύγοντας το φως του ήλιου.

Θα χαρούμε πολύ να ακούσουμε τη γνώμη σου και να δούμε τα αποτελέσματα της προσπάθειάς σου, εάν αποφασίσεις να βάψεις κάποιο από τα ρούχα σου με την παραπάνω τεχνική.

Αγαπάς την μόδα που σέβεται τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον; Έλα στην ομάδα μας στο Facebook και το Instagram, για να γράψουμε μαζί το μανιφέστο της μόδας… από την αρχή!